Geoblog.pl 
mamaMa Podróże Jestem w podróży...choćby tylko w głowie 2019 Niemiecki Szlak Baśniowy - Hanau
mamaMa Podróże Jestem w podróży...choćby tylko w głowie 2019 Niemiecki Szlak Baśniowy - Hanau 
2019
14
paź
Niemiecki Szlak Baśniowy - Hanau
Niemcy, Hanau
Przejechano 28983 km
Legenda:
Dawno, dawno temu nad mieszkańcami Hanau władzę sprawowali biskupi z Moguncji. Nie po Bożemu i nie tak, jak przykazało Pismo Święte. Postanowiono przywrócić biblijne porządki i w dzień św. Marcina przegnać biskupów, a władcą uczynić ziemskiego, niejakiego Reinhardta II. Książęta kościoła szybko dowiedzieli się o knutych planach i sprowadzili z pobliskiego Steinheim pomoc, która miała szturmować miasto o 21 czyli w czasie bicia wieczornych dzwonów. Jednak i mieszkańcy byli nie w ciemię bici i wieczorne dzwony zagłuszyli. Biskupi nie doczekawszy się sygnału opuścili niepyszni Hanau, a Reinhardt II w nagrodę ustanowił nową tradycję – w wigilię św. Marcina każdy mieszkaniec otrzymywał dzban wina. Dzwony oczywiście dzień później wyjątkowo i wymownie milczały – według mnie z racji oszczędzania nabrzmiałym głowom zbędnego hałasu. Tradycję kontynuowano corocznie do 1822 roku. Osiem lat później jeszcze jeden i ostatni już raz wino znów rozlano, po czym z niewiadomych przyczyn zaprzestano. Być może przysługując jedynie mieszkańcom starego miasta przyczyniało się do pomruków niezadowolenia, a może krzywiono się na jego złą jakość?
Bracia Grimm:
Pierwsza wzmianka o Grimmach pochodzi z hanauowskich kronik z 1639 roku. Przodek słynnych braci był właścicielem niejakiej gospody „Zum Fass”. Pradziadek, Friedrich Grimm, był przez 42 lat pastorem w tutejszym kościele oraz inspektorem kościelno-szkolnym miasta Hanau. Ojciec (Phillip Wilhelm Grimm) był prawnikiem, a matka (Dorethea Zimmer) córką miejskiego radnego z Kassel.
Jacob Ludwig Carl Grimm urodził się 4 stycznia 1785 roku.
Wilhelm Carl Grimm urodził się 24 lutego 1786 roku.
Mieli jeszcze siedmioro rodzeństwa, z którego trójka zmarła w niemowlęctwie. Gdy Jacob miał sześć lat, a Wilhelm pięć przeprowadzili się z rodziną do Steinau.
Dziś:
Hanau miało dwa razy szczęście. Gdy przyjęło uchodźców religijnych pod koniec XVI wieku i gdy w XVIII wieku urodzili się tutaj bracia Grimm. Obydwa fakty bardzo się ze sobą łączą.
Prześladowani kalwiniści z Francji i hiszpańskiej części Holandii przybyli do Hanau za zgodą i na zaproszenie grafa Philippa Ludwika II. Dekretem z 1 czerwca 1597 roku udzielił im schronienia zobowiązując, ale przede wszystkim ułatwiając, gospodarcze zaangażowanie w życie miasta. Uchodźcy otrzymali zupełną swobodę religijną, ale i prawo do otwierania manufaktur oraz budowania domów. I tak też ci przybyli robili – budowali się na przydzielonych im terenach i otwierali najróżniejsze zakłady rzemieślnicze. Wiedza, świeże spojrzenie na świat i siła robocza połączona z pomysłami – tak powstała nowa dzielnica Hanau – Neustadt ze złotnikami, tkaczami, krawcami, kapelusznikami, którzy pomnażali dobra swoje, a tym samym zasilali kasy gościnnego miasteczka oraz głowy tubylców zadziwiającymi historiami. Bo kalwiniści opowiadali bajki. Rodzina Grimmów zaprzyjaźniła się z rodziną Hassenpflug, potomkami hugenockich emigrantów. To właśnie Marie Hassenpflug opowiadała braciom Grimm historie, które zna chyba każde dziecko na świecie, m.in. Czerwony Kapturek, Królewna Śnieżka, Śpiąca Królewna czy Przygody Paluszka.
Hanau bardzo ucierpiało w czasie II wojny światowej. Po nalotach bombowych z 450 domów na starówce zostało siedem, a z 40 tysięcy mieszkańców sprzed wojny niecałe 10 tysięcy. Waloński kościół uchodźców prezentuje się dzisiaj jako zadbana ruina, a po domu rodziny Grimm (a tym samym miejscu urodzenia słynnych bajkopisarzy) nie pozostało śladu. Jedynie tablica na nowym siermiężnym budynku z szarej płyty informuje o tym doniosłym fakcie. Przed tym domem na Placu Parad (Paradeplatz) siedzą i spacerują nowi uchodźcy. Przygląda się im bądź towarzyszy Moritz Daniel Oppenheim, pierwszy żydowski malarz, który uzyskał międzynarodową sławę, stojący na tle instalacji ustawionej tutaj na swoją część. W Hanau znajdziemy też piękny późnorenesansowy Niemiecki Dom Złotniczy (Deutsches Goldschmiedehaus), będący kiedyś ratuszem starej dzielnicy miasta oraz nowy ratusz, na którego tle stoi Jacob, a siedzi Wilhelm tworząc razem narodowy pomnik oraz początek Niemieckiego Szlaku Baśniowego ciągnącego się ok. 600 km od Hanau aż do Bremy. I na ten szlak wyruszamy dzisiaj z myślą, że to uchodźcom świat zawdzięcza najsłynniejsze i najpoczytniejsze bajki. 
Dawno, dawno temu nad mieszkańcami Hanau władzę sprawowali biskupi z Moguncji. Nie po Bożemu i nie tak, jak przykazało Pismo Święte. Postanowiono przywrócić biblijne porządki i w dzień św. Marcina przegnać biskupów, a władcą uczynić ziemskiego, niejakiego Reinhardta II. Książęta kościoła szybko dowiedzieli się o knutych planach i sprowadzili z pobliskiego Steinheim pomoc, która miała szturmować miasto o 21 czyli w czasie bicia wieczornych dzwonów. Jednak i mieszkańcy byli nie w ciemię bici i wieczorne dzwony zagłuszyli. Biskupi nie doczekawszy się sygnału opuścili niepyszni Hanau, a Reinhardt II w nagrodę ustanowił nową tradycję – w wigilię św. Marcina każdy mieszkaniec otrzymywał dzban wina. Dzwony oczywiście dzień później wyjątkowo i wymownie milczały – według mnie z racji oszczędzania nabrzmiałym głowom zbędnego hałasu. Tradycję kontynuowano corocznie do 1822 roku. Osiem lat później jeszcze jeden i ostatni już raz wino znów rozlano, po czym z niewiadomych przyczyn zaprzestano. Być może przysługując jedynie mieszkańcom starego miasta przyczyniało się do pomruków niezadowolenia, a może krzywiono się na jego złą jakość?
Bracia Grimm:
Pierwsza wzmianka o Grimmach pochodzi z hanauowskich kronik z 1639 roku. Przodek słynnych braci był właścicielem niejakiej gospody „Zum Fass”. Pradziadek, Friedrich Grimm, był przez 42 lat pastorem w tutejszym kościele oraz inspektorem kościelno-szkolnym miasta Hanau. Ojciec (Phillip Wilhelm Grimm) był prawnikiem, a matka (Dorethea Zimmer) córką miejskiego radnego z Kassel.
Jacob Ludwig Carl Grimm urodził się 4 stycznia 1785 roku.
Wilhelm Carl Grimm urodził się 24 lutego 1786 roku.
Mieli jeszcze siedmioro rodzeństwa, z którego trójka zmarła w niemowlęctwie. Gdy Jacob miał sześć lat, a Wilhelm pięć przeprowadzili się z rodziną do Steinau.
Dziś:
Hanau miało dwa razy szczęście. Gdy przyjęło uchodźców religijnych pod koniec XVI wieku i gdy w XVIII wieku urodzili się tutaj bracia Grimm. Obydwa fakty bardzo się ze sobą łączą.
Prześladowani kalwiniści z Francji i hiszpańskiej części Holandii przybyli do Hanau za zgodą i na zaproszenie grafa Philippa Ludwika II. Dekretem z 1 czerwca 1597 roku udzielił im schronienia zobowiązując, ale przede wszystkim ułatwiając, gospodarcze zaangażowanie w życie miasta. Uchodźcy otrzymali zupełną swobodę religijną, ale i prawo do otwierania manufaktur oraz budowania domów. I tak też ci przybyli robili – budowali się na przydzielonych im terenach i otwierali najróżniejsze zakłady rzemieślnicze. Wiedza, świeże spojrzenie na świat i siła robocza połączona z pomysłami – tak powstała nowa dzielnica Hanau – Neustadt ze złotnikami, tkaczami, krawcami, kapelusznikami, którzy pomnażali dobra swoje, a tym samym zasilali kasy gościnnego miasteczka oraz głowy tubylców zadziwiającymi historiami. Bo kalwiniści opowiadali bajki. Rodzina Grimmów zaprzyjaźniła się z rodziną Hassenpflug, potomkami hugenockich emigrantów. To właśnie Marie Hassenpflug opowiadała braciom Grimm historie, które zna chyba każde dziecko na świecie, m.in. Czerwony Kapturek, Królewna Śnieżka, Śpiąca Królewna czy Przygody Paluszka.
Hanau bardzo ucierpiało w czasie II wojny światowej. Po nalotach bombowych z 450 domów na starówce zostało siedem, a z 40 tysięcy mieszkańców sprzed wojny niecałe 10 tysięcy. Waloński kościół uchodźców prezentuje się dzisiaj jako zadbana ruina, a po domu rodziny Grimm (a tym samym miejscu urodzenia słynnych bajkopisarzy) nie pozostało śladu. Jedynie tablica na nowym siermiężnym budynku z szarej płyty informuje o tym doniosłym fakcie. Przed tym domem na Placu Parad (Paradeplatz) siedzą i spacerują nowi uchodźcy. Przygląda się im bądź towarzyszy Moritz Daniel Oppenheim, pierwszy żydowski malarz, który uzyskał międzynarodową sławę, stojący na tle instalacji ustawionej tutaj na swoją część. W Hanau znajdziemy też piękny późnorenesansowy Niemiecki Dom Złotniczy (Deutsches Goldschmiedehaus), będący kiedyś ratuszem starej dzielnicy miasta oraz nowy ratusz, na którego tle stoi Jacob, a siedzi Wilhelm tworząc razem narodowy pomnik oraz początek Niemieckiego Szlaku Baśniowego ciągnącego się ok. 600 km od Hanau aż do Bremy. I na ten szlak wyruszamy dzisiaj z myślą, że to uchodźcom świat zawdzięcza najsłynniejsze i najpoczytniejsze bajki.
Zdjęcia (19)
Zasoby: 
34.226 
22.040 
1.100.379 
3.423 
