I w którymś momencie je opuszczono...

Nikt nie wie, jak się nazywało.
Nikt nie wie kiedy, kto i po co je wybudował.
Nikt nie wie, jakim językiem posługiwali się ludzie, którzy je stworzyli.
Czy mieli własne pismo? Czy mieli przywódców?
Do czego służyło?
Dlaczego zostało opuszczone? I kiedy?

20 km kwadratowych jak szachownica. Dziś mówi się - jak współczesny Nowy Jork. Struktura miasta, wieżowce jak tamte piramidy – ciche symbole władzy.

Miasto większe od starożytnego Rzymu.

Idealny rozkład i gigantyczne monumenty. Piramida Słońca jest do dziś trzecią co do wielkości na świecie. Zbudowana z około 30 milionów ton materiału, kamieni wyrwanych ziemi. Został po nich rozbudowany system tuneli. Środek tej piramidy to miejsce powstania świata, czyli ona jest ochroną tego świętego miejsca. Skierowana jest, jak drogowskaz, na osi wschodnio-zachodniej w stronę punktu na horyzoncie, w którym raz w roku pokazuje się konstelacja Plejady. To był najlepszy moment na wysiew i na zbieranie plonów. Piramida jak kalendarz. Gwarancja dobrobytu.

Skąd jej budowniczy mieli astronomiczną wiedzę i komu ją zawdzięczają? Może jednemu człowiekowi, który do pomiarów korzystał z dwóch patyków?

Na czubkach piramid znajdowały się kiedyś świątynie, które się nie zachowały. Tutaj kapłani mieli poświęcać bogom nasiona i wodę. Tutaj rodziły się rytuały i powstawała nieznana nam religia.

Około 100 roku p.n.e. wybuchy wulkanów na południu Meksyku spowodowały masową ucieczkę mieszkańców tamtych terenów na północ. Naukowcy podejrzewają, że dotarli właśnie tutaj. Być może jakiś charyzmatyczny przywódca kierował nimi obiecując spokojne i dostatnie życie. Harmonię między ziemią a niebem miały sprowadzić piramidy, notabene wyglądające jak wulkany. Uciekający w zamian za boską ochronę zaoferowali swoją siłę roboczą. I tak powstało miasto, które do dziś uchodzi za budowlany majstersztyk. Każda fasada ozdobiona była (nieistniejącymi dziś) malunkami. Podobnie jak Tadż Mahal czy wieża Eiffla miały zachwycać. Żeby wybudować tak wysokie obiekty potrzebna jest matematyczna wiedza i architektoniczne zdolności. A przecież wtedy nie znano ani metalu, ani koła.

Miasto budowano przez dziesięciolecia. W tym samym czasie powstawało wiele piramid na świecie. W Afryce, Azji, Europie i Ameryce. Wszystkie były albo grobowcami, albo ołtarzami. Te tutaj nie są ani jednym, ani drugim. Chociaż w piramidzie Księżyca odkryto szkielety pozbawione głów. Bogowie potrzebowali pożywienia, składano więc w ofierze wojennych jeńców, ofiarowywano ich krew. Jednak to nie grób. Piramida Księżyca składa się z ośmiu konstrukcji nałożonych na siebie.

I w którymś momencie je opuszczono.

Gdy przebadano zęby ofiar okazało się, że mieszkańcy miasta byli chorzy. Napływało zbyt wielu ludzi, coraz mniej było jedzenia i wody, a ta, która była, zanieczyszczona wywoływała choroby zakaźne. Być może piramidy stały się ofiarą własnego sukcesu, być może załamał się system, zbyt wielka rozbieżność między bogatymi a biednymi. I na pewno nastąpiła susza. Kapłani posuwali się do ostateczności i składali w ofierze niemowlęta. Na próżno. W końcu wybuchł pożar, którego ślady widoczne są do dziś. Miejsce, które powstało w wyniku lęku przed wulkanami, strawił ogień.

Istnieje jeszcze teoria, że opuszczono to miejsce, gdyż projekt dobiegł końca. Kapłani przecięli połączenie między niebem a ziemią i po 1000 latach wszyscy zniknęli.

To Aztekowie nadali temu miejscu nazwę, którą znamy: Teotihuacan – tam, gdzie ludzie stają się bogami. Jak musieli się czuć, gdy na swoich drogach trafili na to imponujące obiekty. W XIV wieku zastali uśpione od stuleci piramidy i od razu uznali je za mistyczne.

Gdy w XVI wieku do Meksyku przybyli Hiszpanie, rozpoczęli wykopaliska. Jednak dopiero od 1900 roku zaczęto przeprowadzać profesjonalne badania archeologiczne. Jednak do dziś nie udało się wyrwać temu miejscu tajemnicy jego powstania i przeznaczenia.

Zdjęcia (12)

Komentarze (2)