25 źródeł

Asfaltowa droga wiedzie w dół i nie szczędzi fantastycznych widoków. Zieleń soczysta, bujna roślinność, widoki na dolinę Ribeira da Janela, błękit nieboskłonu i wciąż zmieniające kształt chmury. Od dawnej leśniczówki Casa do Rabaçal szlak biegnie wąską ścieżką wzdłuż kanału przez wiecznie zielony laurowy las niemalże tunelem, który tworzą drzewa wrzośców. Wije, jak wąż, daje wrażenie bycia w tajemniczym ogrodzie.

Levada 25 źródeł to najczęściej odwiedzany szlak turystyczny Madery. Mamy jednak szczęście, gdyż akurat dzisiaj prawie nikogo tutaj nie ma. Zdecydowaliśmy się na wędrówkę po leniwym poranku i to okazało się strzałem w dziesiątkę. Więcej ludzi mijało nas wracając do samochodu. Zazdrościmy sobie sami, ta trasa ma w sobie coś dostojnego, coś nienazwanego, coś intrygującego. Samą lewadę zaczęto budować w 1860 roku, a zakończono w 1877 roku. Przez około 5 kilometrów zbiera wodę z kilku strumyków, którą przesyłano rurami na południowe wybrzeże wyspy. Najpierw w ten sposób zaopatrywano ludzi w pitną wodę, a nadwyżkę wykorzystywano do nawadniania pól, od 1853 roku woda kierowana była do elektrowni Calheta w celu wytwarzania energii elektrycznej. Od lat 80-tych XX wieku to najbardziej znany szlak na wyspie, do tego stopnia, że ze względu na dużą liczbę odwiedzających jego część wzdłuż lewady oznaczono jako trasę jednokierunkową.

Zachwyceni docieramy do skalistej niecki, w której jeden duży i wiele małych wodospadów kaskadowo spływają z 20-metrowego klifu i wypełniają Jezioro 25 Źródeł. Można przysiąść na jednym z licznych głazów czy kamieni i zatopić się w tym naturalnym spektaklu. Nieustanny szum, nieprzerwanie tańczące krople, spokój niewzruszonego zlewiska.

Wracamy busikiem spod leśniczówki, kierowca cieszy się, że jeszcze udało mu się zebrać parę osób. Choroba trzyma się naszych ciał i przyznaję, że w dół było jeszcze jako tako, ale powrót na własnych nogach zdawał się być niemożliwym.

Zdjęcia (29)

Komentarze (0)