2009
29
maj
Uliczny teatr
Niemcy, Holzminden
Przejechano 1492 km
Uliczny teatr.
Zabawa, dolce vita, hymn na cześć życia.
Bez zasad, bez obrażania się, z uśmiechem na ustach. Nagle ludzi nic nie dziwi, nic nie bulwersuje, nie gorszy. Nagle wszystko jest dozwolone, gołe pupy wywołują salwy śmiechu, a obrzucanie się resztkami tortu nikogo nie obraża.
Widz jest zaciągany pod strumienie wody i pozbawiony parasolki - bawimy się!
Widz jest całowany obleśnymi ustami - bawimy się!
Widzowi zabiera się dopiero co kupionego loda, liże się go na przemian z zaciąganiem się papierosem, a potem daje się loda dziecku - bawimy się!
Widz dostaje torebką po głowie, bo próbuje pomóc wyraźnie o to poproszony i do tej pomocy zaciągnięty - bawimy się.
Biegamy za szalonymi aktorami, przepychamy się, walczymy o najlepsze miejsce - bawimy się!
Wszystko jest dozwolone, pozornie bez formy, pozornie bez ładu i składu.
A my może dlatego tak dajemy się temu ponieść, bo czujemy pod tą powierzchowną wesołościa treści bardzo, bardzo nas dotyczące. Oswajamy demony. W sposób bardzo zabawny. A w dodatku jakby czyniono to za nas.
I czasem też tak chcielibyśmy poszaleć na ulicach miast bezkarnie, naigrywać się z przechodniów, kraść lody ze stolików czy pomidory ze straganów. 
Zabawa, dolce vita, hymn na cześć życia.
Bez zasad, bez obrażania się, z uśmiechem na ustach. Nagle ludzi nic nie dziwi, nic nie bulwersuje, nie gorszy. Nagle wszystko jest dozwolone, gołe pupy wywołują salwy śmiechu, a obrzucanie się resztkami tortu nikogo nie obraża.
Widz jest zaciągany pod strumienie wody i pozbawiony parasolki - bawimy się!
Widz jest całowany obleśnymi ustami - bawimy się!
Widzowi zabiera się dopiero co kupionego loda, liże się go na przemian z zaciąganiem się papierosem, a potem daje się loda dziecku - bawimy się!
Widz dostaje torebką po głowie, bo próbuje pomóc wyraźnie o to poproszony i do tej pomocy zaciągnięty - bawimy się.
Biegamy za szalonymi aktorami, przepychamy się, walczymy o najlepsze miejsce - bawimy się!
Wszystko jest dozwolone, pozornie bez formy, pozornie bez ładu i składu.
A my może dlatego tak dajemy się temu ponieść, bo czujemy pod tą powierzchowną wesołościa treści bardzo, bardzo nas dotyczące. Oswajamy demony. W sposób bardzo zabawny. A w dodatku jakby czyniono to za nas.
I czasem też tak chcielibyśmy poszaleć na ulicach miast bezkarnie, naigrywać się z przechodniów, kraść lody ze stolików czy pomidory ze straganów.
Zdjęcia (11)
Komentarze (1)
smakosz polizanych lodow - 2009-10-25 21:29"krasc lody ze stolikow i pomidory"no ladnie ....nie ma... co a moze jeszcze polizane lody? jezeli tak to ja sie pisze na to.. ale nie polizane przez jakiegos wasacza ale prez szatynke albo blondynke to moze jeszcze.Troche luzu jest nam potrzebne ale nie za duzo.Zyje sie raz zyje sie tylko raz.....a demony trzeba ujarzmiac nie ma co tak czy nie ?
Zasoby: 
34.328 
22.043 
1.100.536 
3.423 
