Piękno Ragusy

Ran Ragusy nie widać – ani po trzęsieniu ziemi z 1693 roku, ani po zniszczeniach przez Arabów z sierpnia 848 roku, ani po zmieniających się jak w kalejdoskopie najróżniejszych właścicielach tych ziem, którzy nie zawsze dbali o ich dobro. Niektórzy dbali jednak bardzo i to takim starym wyższego stanu rodzinom zawdzięczamy dzisiejszy zachwycający wygląd starego miasta. Po sławetnym trzęsieniu ziemi uparli się przy swoim i przyczynili do odbudowy. Z Arabami w IX wieku mieszkańcy, należący wtedy do Cesarstwa Bizantyjskiego, mieli mniej szczęścia – zawarli z nimi pokój i oddali im miasto z nadzieją na dobre, a ci wykorzystali zaufanie i wszystko doszczętnie zniszczyli. W dodatki powrócili w 868 roku i podporządkowali na długą historii chwilę. Od średniowiecza rządzili tutaj Normanowie, Staufowie i władcy Aragonii. A dzisiaj okolica wróciła do swoich korzeni i jest sycylijska. Sykanowie, jedno z najstarszych plemion wyspy, byli pierwszymi, którzy tutaj mieszkali. Wyparli ich Sykulowie zakładając osadę o nazwie Hybla.

Ragusa składa się z dwóch części: nowego miasta górnego zwanego Ragusa Superiora, geometrycznego, które powstało po trzęsieniu ziemi pod koniec XVII wieku i starego miasta dolnego, zwanego Ragusa Ibla, któremu każdemu do niego z części górnej docierającemu zapierze dech w piersi. Niesamowicie malownicze położenie i przepych baroku w estetycznej symbiozie z wąsko wijącymi się uliczkami prowadzącymi do przepięknego ogrodu Ibleo. Dla wielu to najpiękniejsze miasteczko Sycylii, a nawet całych Włoch. Z Ragusą Iblą u stóp trudno się z tym nie zgodzić.

Zdjęcia (29)

Komentarze (4)