2009
08
kwi
Marienmünster
Niemcy, Marienmünster
Przejechano 409 km
Klasztor w Marienmünster ufundował w 1128 roku hrabia Widukind III von Schwalenberg.
Kiedyś klasztor benedyktyński, dziś mieszka w nim garstka pasjonistów. Jeszcze chwila i ich nie będzie, brakuje powołań, klasztor zostanie prawdopodobnie zlikwidowany. Ale to kiedyś, w niedalekiej przyszłości, ale póki co, pasjoniści są.
Pochodzą z Holandii. Wprowadzili się tutaj w 1967 roku i od tego momentu wzrosła liczba pielgrzymów odwiedzających klasztor. Przełożony klasztoru Hubert Ennenga zażyczył sobie w związku z tym jakiegoś miejsca kultu maryjnego i wybrał pobliską zaciszną niby grotę, gdzie stanęła figura Maryi z Dzieciątkiem, ufundowana przez mieszkańców Marienmünster. "Matka świętej nadziei" - patronka holenderskich pasjonistów.
Wokół klasztoru lasy, pola, wioski. Idyllicznie, romantycznie. Gdzieś po drodze mijamy jedną z najstarszych tutaj przydrożnych kapliczek z 1731 roku, ufundowaną przez Henricusa Hermannusa Thaurena i Anne Margarethe Welling. Musiało ich coś bardzo gnębić, lub zrobili coś złego, bo napisy na niej to jeden wielki lament i błaganie o wybaczenie, powoływanie się na mękę i na ludzką niegodność. Pan i pani, różne nazwiska, kto wie...
Niedaleko klasztoru, widoczna pośród lasów wieża "Oldenburg". To pozostałość osiedla z XIII lub XIV wieku. Dziś w prywatnych rękach, góra zamieszkana, zadbana. Ciekawe. Ciekawe tak mieszkać na szczycie, na odludziu, na zadupiu. 
Kiedyś klasztor benedyktyński, dziś mieszka w nim garstka pasjonistów. Jeszcze chwila i ich nie będzie, brakuje powołań, klasztor zostanie prawdopodobnie zlikwidowany. Ale to kiedyś, w niedalekiej przyszłości, ale póki co, pasjoniści są.
Pochodzą z Holandii. Wprowadzili się tutaj w 1967 roku i od tego momentu wzrosła liczba pielgrzymów odwiedzających klasztor. Przełożony klasztoru Hubert Ennenga zażyczył sobie w związku z tym jakiegoś miejsca kultu maryjnego i wybrał pobliską zaciszną niby grotę, gdzie stanęła figura Maryi z Dzieciątkiem, ufundowana przez mieszkańców Marienmünster. "Matka świętej nadziei" - patronka holenderskich pasjonistów.
Wokół klasztoru lasy, pola, wioski. Idyllicznie, romantycznie. Gdzieś po drodze mijamy jedną z najstarszych tutaj przydrożnych kapliczek z 1731 roku, ufundowaną przez Henricusa Hermannusa Thaurena i Anne Margarethe Welling. Musiało ich coś bardzo gnębić, lub zrobili coś złego, bo napisy na niej to jeden wielki lament i błaganie o wybaczenie, powoływanie się na mękę i na ludzką niegodność. Pan i pani, różne nazwiska, kto wie...
Niedaleko klasztoru, widoczna pośród lasów wieża "Oldenburg". To pozostałość osiedla z XIII lub XIV wieku. Dziś w prywatnych rękach, góra zamieszkana, zadbana. Ciekawe. Ciekawe tak mieszkać na szczycie, na odludziu, na zadupiu.
Zdjęcia (9)
Komentarze (4)
BACH - 2009-10-25 09:12chcialoby sie powiedziec wsi spokojna,no rzeczywiscie tak tam idyllicznie wyglada, a kosciol jaki piekny, wioska piekna zarowno na wiosne jak i na jesieni, daje slowo chcialoby sie tam pozostac na dluzszy czas. Intryguje mnie to panstwo ze cos tam...........,chyba nikogo nie zamordowali,bo gdyby tak bylo to niemieliby czasu na taki pomnik, moze ktos sie dzieki temu urodzil kto wie bo tak to najczesciej bywa...... moze jakis slawny czlowiek? albo slawny rzezimieszek.....? Nie moze Pani Obiezyswiat i Czcigodna Wedrowniczka cos na ten temat sie dowiedziec?:PoZdRaWIaM
BACH - 2009-10-25 17:25 pytam uprzemie czy ten pomnik z prosba o przebaczenie jest na ktoryms z zamieszczonych przez Pania zdjec? Historia magistra vitae est-historia jest nauczycielka zycia.Dlatego to nic ze to zamierzchla przeszlosc .Pozdrawiam
Zasoby: 
20.887 
21.729 
1.081.972 
3.423 
